De jongen die in de hemel was - Todd Burpo

[Anna74]

Onlangs het boek gelezen: 'de jongen die in de hemel was'
Ik ben benieuwd wat andere mensen van het boek vinden.
Nu weet ik dat bij een soortgelijk boek het later een verzinsel bleek, bij dit boek is dat (nog) niet gebleken.

Een kleine jongen verrast zijn ouders - nadat hij een zware operatie heeft ondergaan - meermalen met uitspraken waaruit blijkt dat hij in de hemel is geweest. Daar heeft hij Jezus gezien, zijn overleden zusje waarvan hij het bestaan niet wist. Er gebeuren opmerkelijke dingen in ieder geval.

Dit schuurt natuurlijk dicht aan tegen het topic over een ‘bijna dood-ervaring’, maar ik plaats het toch maar in deze draad.

Ergens wil ik het geloven, maar er staan ook dingen in die bij mij nogal vragen oproepen. Graag zou ik eens willen horen of meer mensen het boek hebben gelezen en welke gedachten daaraan zijn overgehouden.

[Lanfy]

Hoi Anna,

Ik weet niet hoe de reacties hier zijn, maar hier kun je ze aardig lezen!

http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 500de07f09

Succes ermee! Dat dan weer wel!

[Zolderworm]

Bij een uittreding of bijna-dood-ervaring is natuurlijk een deel van wat je ziet, datgene waar je in gelooft. (Bij een uittreding is vaak de gewone dagelijkse omgeving het eerste wat je ziet.) Het zijn zelfgeschapen beelden, die je buiten jezelf projecteert, en als echt ervaart. Zoals bijvoorbeeld Jezus. Vaak gaat er lange tijd overheen voordat je beseft dat het zelfgeschapen beelden zijn. Ze verdwijnen dan. Maar behalve deze zelfgeschapen beelden, kun je ook dingen zien die werkelijk in de astrale wereld aanwezig zijn. Zoals het overleden zusje bijvoorbeeld. Projecties en astrale realiteit mengen zich vaak door elkaar heen. Je kunt zelfs, bijvoorbeeld als je gewoon in je eigen huis uittreedt, in die ruimte dingen projecteren die je met behulp van de kracht van de scheppende gedachte hebt geschapen. Soms is het zelfs lastig om uit te maken wat werkelijke astrale realiteit is en wat zelfgeschapen en vervolgens geprojecteerd is. Komt nog eens bij dat het ook kan gebeuren dat je daadwerkelijk in de astrale wereld aanwezige entiteiten een zelfgeschapen aankleding geeft. Vaak een aankleding die uit het persoonlijk onbewuste stamt. Op den duur leer je al deze verschillen wel onderscheiden. Maar in het begin is het lastig.

[Anja (oud account)]

Bij een uittreding of bijna-dood-ervaring is natuurlijk het eerste wat je ziet, datgene waar je in gelooft.

Neen. Dit geldt in geen geval voor de BDE, hooguit voor de ble, en dan nog de zelfgeinduceerde en/of (vaak valt dit samen) hallucinogene.

Het zijn zelfgeschapen beelden, die je buiten jezelf projecteert, en als echt ervaart.

Neen. Dit zijn hallucinaties en hebben NIETS te maken met de BDE, ook niet met een zuivere buitenlichamelijke ervaring zonder de BDE.

Ook het zogenaamde "zelf creeren van werelden" volgens ene Bertha Hudde, helaas onder sommige christenen verspreide misleiding, is een uiterste consequentie van zélf willen doen, de uiterste consequentie van rebellie, de uiterste consequentie van God los te zijn. Een doodlopende weg.

[Zolderworm]

Bij een uittreding of bijna-dood-ervaring is natuurlijk het eerste wat je ziet, datgene waar je in gelooft.

Neen. Dit geldt in geen geval voor de BDE, hooguit voor de ble, en dan nog de zelfgeïnduceerde.

Ik heb dit inmiddels aangepast. Bij een uittreding is dit niet het eerste wat je ziet. Het eerste wat je ziet is de omgeving waarin je uittreedt. Ik ging vervolgens soms door een soort vensters waaraan voorbij ik andere dingen zag, zoals allerlei landschappen en wezens. Ik moet zeggen dat ik geen geloofsfiguren heb gezien, vermoedelijk omdat ik geen geloof heb waarin die een rol spelen.

Het zijn zelfgeschapen beelden, die je buiten jezelf projecteert, en als echt ervaart.

Neen. Dit zijn hallucinaties en hebben NIETS te maken met de BDE, ook niet met een zuivere buitenlichamelijke ervaring zonder de BDE.

Je mag het hallucinaties noemen. Dat maakt in principe niets uit. Het hangt af van het bewustzijnsgebied waarin je gecentreerd bent. Zit je feitelijk nog in hersenbewustzijn, dan kun je het omschrijven als een hallucinatie. Maar als je je buiten je lichaam bevindt, dan zijn ze wel vaak verrassend echt.

Ook het zogenaamde "zelf creëren van werelden" volgens ene Bertha Hudde, helaas onder sommige christenen verspreide misleiding, is een uiterste consequentie van zélf willen doen, de uiterste consequentie van rebellie, de uiterste consequentie van God los te zijn. Een doodlopende weg.

Nee, het is een automatisch verlopend proces. Iedereen schept in eerste instantie zijn eigen hemel, afhankelijk van zijn geloofsbeelden.

[Anja (oud account)]

Bij een uittreding of bijna-dood-ervaring is natuurlijk het eerste wat je ziet, datgene waar je in gelooft.

Neen. Dit geldt in geen geval voor de BDE, hooguit voor de ble, en dan nog de zelfgeïnduceerde.

Ik heb dit inmiddels aangepast. Bij een uittreding is dit niet het eerste wat je ziet. Het eerste wat je ziet is de omgeving waarin je uittreedt. Ik ging vervolgens soms door een soort vensters waaraan voorbij ik andere dingen zag, zoals allerlei landschappen en wezens. Ik moet zeggen dat ik geen geloofsfiguren heb gezien, vermoedelijk omdat ik geen geloof heb waarin die een rol spelen.

Het zijn zelfgeschapen beelden, die je buiten jezelf projecteert, en als echt ervaart.

Neen. Dit zijn hallucinaties en hebben NIETS te maken met de BDE, ook niet met een zuivere buitenlichamelijke ervaring zonder de BDE.

Je mag het hallucinaties noemen. Dat maakt in principe niets uit. Het hangt af van het bewustzijnsgebied waarin je gecentreerd bent. Zit je feitelijk nog in hersenbewustzijn, dan kun je het omschrijven als een hallucinatie. Maar als je je buiten je lichaam bevindt, dan zijn ze wel vaak verrassend echt.

Ook het zogenaamde "zelf creëren van werelden" volgens ene Bertha Hudde, helaas onder sommige christenen verspreide misleiding, is een uiterste consequentie van zélf willen doen, de uiterste consequentie van rebellie, de uiterste consequentie van God los te zijn. Een doodlopende weg.

Nee, het is een automatisch verlopend proces. Iedereen schept in eerste instantie zijn eigen hemel, afhankelijk van zijn geloofsbeelden.

Neen.

Wat jij beschrijft, zijn allemaal psychedelische ervaringen, die niets maar dan ook niets met de BDE, en niets met de paranormale ervaring te maken hebben, en niets met de religieuze ervaring, met de ervaring van God en het Goddelijke. En ik vind het echt rot dat te moeten zeggen, maar ik kan niet anders.

Hier laat ik het bij.

[Rechtuit]

Neen.

Wat jij beschrijft, zijn allemaal psychedelische ervaringen, die niets maar dan ook niets met de BDE, en niets met de paranormale ervaring te maken hebben, en niets met de religieuze ervaring, met de ervaring van God en het Goddelijke. En ik vind het echt rot dat te moeten zeggen, maar ik kan niet anders.

Hier laat ik het bij.

Klopt helemaal; de gesprekken die waar mensen vertelden dat ze een Hemel ervaring gehad hebben teven terug gezonden werden naar de aarde,hadden toch echt geen borrel op enz enz.;waren zelfs in een toestand dat er gevochten werd om hun leven door geneesheren. Het was en is voor hen ook moeilijk uit te leggen wat ze gezien en mee gemaakt hadden maar konden duidelijk vertellen waar ze geweest waren;er gebeuren dingen die niet te benoemen zijn of wetenschappelijk te duiden.

Voor de rest valt er niets over te zeggen;daar het duiden voor hen is die dit geheimenis kennen en dat zijn er maar zeer weinigen.

[Zolderworm]

Bij een uittreding of bijna-dood-ervaring is natuurlijk het eerste wat je ziet, datgene waar je in gelooft.

Neen. Dit geldt in geen geval voor de BDE, hooguit voor de ble, en dan nog de zelfgeïnduceerde.

Ik heb dit inmiddels aangepast. Bij een uittreding is dit niet het eerste wat je ziet. Het eerste wat je ziet is de omgeving waarin je uittreedt. Ik ging vervolgens soms door een soort vensters waaraan voorbij ik andere dingen zag, zoals allerlei landschappen en wezens. Ik moet zeggen dat ik geen geloofsfiguren heb gezien, vermoedelijk omdat ik geen geloof heb waarin die een rol spelen.

Het zijn zelfgeschapen beelden, die je buiten jezelf projecteert, en als echt ervaart.

Neen. Dit zijn hallucinaties en hebben NIETS te maken met de BDE, ook niet met een zuivere buitenlichamelijke ervaring zonder de BDE.

Je mag het hallucinaties noemen. Dat maakt in principe niets uit. Het hangt af van het bewustzijnsgebied waarin je gecentreerd bent. Zit je feitelijk nog in hersenbewustzijn, dan kun je het omschrijven als een hallucinatie. Maar als je je buiten je lichaam bevindt, dan zijn ze wel vaak verrassend echt.

Ook het zogenaamde "zelf creëren van werelden" volgens ene Bertha Hudde, helaas onder sommige christenen verspreide misleiding, is een uiterste consequentie van zélf willen doen, de uiterste consequentie van rebellie, de uiterste consequentie van God los te zijn. Een doodlopende weg.

Nee, het is een automatisch verlopend proces. Iedereen schept in eerste instantie zijn eigen hemel, afhankelijk van zijn geloofsbeelden.

Neen.

Wat jij beschrijft, zijn allemaal psychedelische ervaringen, die niets maar dan ook niets met de BDE, en niets met de paranormale ervaring te maken hebben, en niets met de religieuze ervaring, met de ervaring van God en het Goddelijke. En ik vind het echt rot dat te moeten zeggen, maar ik kan niet anders.

Hier laat ik het bij.

Ach ja, jij weet alles zeker en bent de grote wereldlerares. Dat was ik even vergeten. Blijkbaar heb je zelf nooit een uittreding gehad. Het is best grappig als een Papoea, die zelf nooit buiten Nieuw Guinea is geweest, en nooit iets anders heeft gezien dan het oerwoud om hem heen, en ook geen tv of boeken, aan iemand die in Zwitserland is geweest, gaat vertellen hoe Zwitserland eruit ziet.
Als je buiten je lichaam treedt, vanuit een zwevende positie de omgeving ziet zoals die werkelijk is met alle details, je lichaam vanaf een afstandje op bed ziet liggen, en bijvoorbeeld naar het dak kunt zweven en daar (onder je) ziet dat een bepaalde dakpan beschadigd is, en vervolgens na weer te zijn teruggekeerd in je lichaam en het dak op geklommen te hebben, vaststelt dat dat inderdaad zo is, dan lijkt het er toch sterk op dat je een echte uittreding hebt.

[pyro]

Het is best grappig als een Papoea, die zelf nooit buiten Nieuw Guinea is geweest, en nooit iets anders heeft gezien dan het oerwoud om hem heen, en ook geen tv of boeken, aan iemand die in Zwitserland is geweest, gaat vertellen hoe Zwitserland eruit ziet.

Ja, zo ben ik eens naar het sombrero sterrenstelsel (NGC 4594) gereisd. Was wel t*ring eind weg trouwens, 50 miljoen lichtjaar is niet naast de deur. Dat was ook wel grappig, alleen kan niemand van ons, aardse papoea's, een beschrijving hoe het er daar uitziet controleren natuurlijk.

Maar goed, wat betreft dat boek over Todd Burpo.
De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.
Ook wel apart vond ik dat de hemelbewoners op een gegeven moment allemaal oorlog moeten gaan voeren in de hemel tegen de demonen, met zwaarden en zo. Dat hij z'n vader ook met een zwaard had zien vechten. Die had ik nog nooit gehoord, eigenlijk dacht ik dat zo'n oorlog specifiek de taak van de engelen legioenen onder aanvoering van aartsengel Michael was.

Verder legt het boek nogal nadruk op de vraag hoe Jezus er nou precies uit zag, waarbij Todd bij plaatjes aangaf wat er niet klopte en dergelijke. Het belang van het uiterlijk lijkt me in de geestelijke wereld echter een andere betekenis te hebben dan in onze materiele sfeer.

[Anna74]

De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.

Klopt, dat heeft mij ook verbaasd.

Nog een (ding) wat ik niet goed kan rijmen: op een gegeven ogenblik zegt hij iets over zijn overleden zusje, ze zou alleen maar willen knuffelen.
De kleine jongen omschrijft dit als onplezierig, daar wordt dan wat humoristisch over verteld, zo van....'ik had daar helemaal geen zin in'.

Als de hemel bestaat, kan ik me niet voortellen dat je daar onplezierige ervaringen opdoet.

[Zolderworm]

Het is best grappig als een Papoea, die zelf nooit buiten Nieuw Guinea is geweest, en nooit iets anders heeft gezien dan het oerwoud om hem heen, en ook geen tv of boeken, aan iemand die in Zwitserland is geweest, gaat vertellen hoe Zwitserland eruit ziet.

Ja, zo ben ik eens naar het sombrero sterrenstelsel (NGC 4594) gereisd. Was wel t*ring eind weg trouwens, 50 miljoen lichtjaar is niet naast de deur. Dat was ook wel grappig, alleen kan niemand van ons, aardse papoea's, een beschrijving hoe het er daar uitziet controleren natuurlijk.

Nou, het schijnt dat er ooit in Papoea Nieuw Guinea een buitenaards ruimteschip is geland, en wat Papoea's heeft meegenomen voor een reisje.

Maar goed, wat betreft dat boek over Todd Burpo.
De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.

Nou ja, iedereen? Je moet niet vergeten dat entiteiten (om ze maar zo te noemen) "daar" feitelijk zelf hun lichaamsvorm scheppen. Weliswaar min of meer onbewust, maar ze tonen zich zoals het beeld dat ze van zichzelf hebben. Voor de meesten is dat het beeld van zichzelf in de kracht van hun leven.
Toen mijn oma na haar dood verscheen, zag ze eruit als toen ze een jaar of veertig was. Dat was hoe zichzelf zelf op dat moment voorstelde. Feitelijk werd ze door mijn tante en oom, die haar zagen, in eerste instantie niet herkend. Pas later zijn we tot de conclusie gekomen dat het mijn oma was. Het was drie dagen na haar dood.

Ook wel apart vond ik dat de hemelbewoners op een gegeven moment allemaal oorlog moeten gaan voeren in de hemel tegen de demonen, met zwaarden en zo. Dat hij z'n vader ook met een zwaard had gezien. Die had ik nog nooit gehoord, eigenlijk dacht ik dat zo'n oorlog specifiek de taak van de engelen legioenen onder aanvoering van aartsengel Michael was.

Ja, dat soort verhalen moet je volgens mij vooral allegorisch zien. In de hemel vecht men allegorische oorlogen uit. Maar goed, ik heb het boek niet gelezen, en zou dat moeten doen om te beoordelen of ik het allemaal geloofwaardig vindt. Ik geloof ook niet zo erg in de hiernamaalsvisioenen van Swedenborgh.

Verder legt het boek nogal nadruk op de vraag hoe Jezus er nou precies uit zag, waarbij Todd bij plaatjes aangaf wat er niet klopte en dergelijke. Het belang van het uiterlijk lijkt me in de geestelijke wereld echter een andere betekenis te hebben dan in onze materiële sfeer.

Jezus heeft hoogstwaarschijnlijk nooit echt bestaan. In ieder geval is het beeld van Jezus pas na zijn dood ontstaan door het werk van kunstenaars, die van harte hun fantasie hebben gebruikt. Ik denk dat deze Burpo tegen zijn eigen schepping zat aan te kijken.

[Rechtuit]

De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.

Klopt, dat heeft mij ook verbaasd.

Nog een (ding) wat ik niet goed kan rijmen: op een gegeven ogenblik zegt hij iets over zijn overleden zusje, ze zou alleen maar willen knuffelen.
De kleine jongen omschrijft dit als onplezierig, daar wordt dan wat humoristisch over verteld, zo van....'ik had daar helemaal geen zin in'.

Als de hemel bestaat, kan ik me niet voortellen dat je daar onplezierige ervaringen opdoet.

Onplezierig is een eigenschap van de mens dus ook in de Hemel dan zal het onplezierig een deel zijn van de volmaakte mens en dus een volmaakt onplezierig.Dat zusje in de Hemel nog klein is is zo gek niet de Hemel is geen sprookjespark van eenduidigheid,maar als de Aarde divers in volmaakte zin.
Men mag blij zijn dat onplezierig bestaat een goed schild voor eigen veiligheid.

[callista]

Welkom Anna74


Op mij komt het zeer ongeloofwaardig over....m.a.w. ik geloof er eigenlijk niets van.
De vader van Colton is pastor in een evangelische gemeente en heeft zeker zijn kinderen zeer gelovig opgevoed met de nodige verhalen over Jezus en de hemel en engelen, etc.....al vanaf jongs af aan.

http://www.crossroadswesleyan.org/our-staff/

Ook zal er gesproken zijn over de overleden familieleden en heeft de jongen dat opgevangen......
Bovendien hebben kinderen een grote fantasie.

Daar komt nog bij dat het verhaal ca. 7 jaar later is opgeschreven.....dan worden verhalen vaak ook veel mooier gemaakt.

Ik zie het schrijven van het boek als een evangelisatieobject....zoals er wel meerderen de revue passeren.....ook van mensen die zg. in de hel zijn geweest.
Het is maar net wat er in je onderbewustzijn opgeslagen zit en je brein gaat ermee aan de haal, zeker bij een verminderde hersenactiviteit.....dat komt zelfs bij dromen voor.

Mensen willen soms graag datgene geloven wat hun geloof bevestigt en zeker verhalen die de Bijbel bevestigen....zoals Todd Burpo volgens hem heeft "onderzocht"
Tja...dan blijf je in een cirkel ronddraaien.
https://ernstleeftink.wordpress.com/201 ... ar-gezien/

[pyro]

De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.

Klopt, dat heeft mij ook verbaasd.

Nog een (ding) wat ik niet goed kan rijmen: op een gegeven ogenblik zegt hij iets over zijn overleden zusje, ze zou alleen maar willen knuffelen.
De kleine jongen omschrijft dit als onplezierig, daar wordt dan wat humoristisch over verteld, zo van....'ik had daar helemaal geen zin in'.
Als de hemel bestaat, kan ik me niet voorstellen dat je daar onplezierige ervaringen opdoet.

Zo vreselijk zal het niet geweest zijn, hij is ongetwijfeld niet aangerand.
De hemel is geen sfeer waar mensen elkaar iets aandoen. Eerder een sfeer waar gekwetste emoties worden geheeld. Dat kun je denk ik ook zien aan het verhaal van die jongen toen hij weer terug op aarde was en hierover sprak met zijn moeder. Bij zijn moeder werd een genezingsproces in gang gezet. Voor haar was dit stukje informatie blijkbaar letterlijk een geschenk uit de hemel. Dat zal dan ook de functie en diepere bedoeling zijn geweest van de ontmoeting die de jongen in de hemel met zijn overleden zusje had.
De hemelse dingen worden ons niet gewoon maar om het prettige gevoel gegeven, maar zijn een zegen die ons helpt bij onze innerlijke genezing en groei.

[pyro]

Ja, zo ben ik eens naar het sombrero sterrenstelsel (NGC 4594) gereisd. Was wel t*ring eind weg trouwens, 50 miljoen lichtjaar is niet naast de deur. Dat was ook wel grappig, alleen kan niemand van ons, aardse papoea's, een beschrijving hoe het er daar uitziet controleren natuurlijk.

Nou, het schijnt dat er ooit in Papoea Nieuw Guinea een buitenaards ruimteschip is geland, en wat Papoea's heeft meegenomen voor een reisje.

Ik vermoed sterk dat je hier de 'planet Switzerland' ruimtehelicopter bedoelt.

Maar goed, wat betreft dat boek over Todd Burpo.
De beschrijving wijkt niet wezenlijk af van andere verslagen over dit onderwerp. Wel interessant vind ik dat aan de ene kant wordt gezegd dat iedereen daar eruit ziet als in de kracht van z'n leven, 20-30 jaar of daaromtrent, terwijl anderzijds dat in de moederschoot gestorven zusje in de hemel klein was. Daar geven ze geen verklaring voor.

Nou ja, iedereen? Je moet niet vergeten dat entiteiten (om ze maar zo te noemen) "daar" feitelijk zelf hun lichaamsvorm scheppen. Weliswaar min of meer onbewust, maar ze tonen zich zoals het beeld dat ze van zichzelf hebben. Voor de meesten is dat het beeld van zichzelf in de kracht van hun leven.
Toen mijn oma na haar dood verscheen, zag ze eruit als toen ze een jaar of veertig was. Dat was hoe zichzelf zelf op dat moment voorstelde. Feitelijk werd ze door mijn tante en oom, die haar zagen, in eerste instantie niet herkend. Pas later zijn we tot de conclusie gekomen dat het mijn oma was. Het was drie dagen na haar dood.

Iets dergelijks staat ook in dit boek, die jongen herkende in de hemel zijn grootvader (als ik me goed herinner was die het, in elk geval ging het om een ouder persoon) niet, omdat die er veel jonger uitzag dan dat hij hem op aarde gekend had. Aan de hand van de beschrijving kwamen zijn ouders er achter wie het geweest moest zijn.
De verklaring die je geeft zou best kunnen.

Ook wel apart vond ik dat de hemelbewoners op een gegeven moment allemaal oorlog moeten gaan voeren in de hemel tegen de demonen, met zwaarden en zo. Dat hij z'n vader ook met een zwaard had gezien. Die had ik nog nooit gehoord, eigenlijk dacht ik dat zo'n oorlog specifiek de taak van de engelen legioenen onder aanvoering van aartsengel Michael was.

Ja, dat soort verhalen moet je volgens mij vooral allegorisch zien. In de hemel vecht men allegorische oorlogen uit. Maar goed, ik heb het boek niet gelezen, en zou dat moeten doen om te beoordelen of ik het allemaal geloofwaardig vind. Ik geloof ook niet zo erg in de hiernamaalsvisioenen van Swedenborgh.

Ik zou Todd niet substitueren met Swedenborgh, daar is het toch te verschillend voor... het boek dat we hier bespreken zwerft overigens op internet rond, maar ik zal hier maar geen link geven, om niet betrokken te raken bij een allegorische oorlog tegen copyright schending
Maar goed, wat die oorlog in de hemelse gewesten betreft heb ik wat moeite me recruut pyro te zien meevechten met de engelenschaar. Ok, nog veel minder zie ik recruut pyro meevechten tegen de engelenschaar, moet ik eerlijkheidshalve erbij vermelden

Verder legt het boek nogal nadruk op de vraag hoe Jezus er nou precies uit zag, waarbij Todd bij plaatjes aangaf wat er niet klopte en dergelijke. Het belang van het uiterlijk lijkt me in de geestelijke wereld echter een andere betekenis te hebben dan in onze materiële sfeer.

Jezus heeft hoogstwaarschijnlijk nooit echt bestaan. In ieder geval is het beeld van Jezus pas na zijn dood ontstaan door het werk van kunstenaars, die van harte hun fantasie hebben gebruikt. Ik denk dat deze Burpo tegen zijn eigen schepping zat aan te kijken.

Nou ja, anders dan bij onze roemruchte zwitserse papoea (of zolderworm z'n dakpan als het daarom gaat) valt hier niets irl te verifieren. Maar dat er temidden van de 'echte' (en op aarde verifieerbare) geestverwanten in de hemel plots een puur fantasiewezen zou opduiken, is m.i. ongerijmd.

[Zolderworm]

Nou ja, anders dan bij onze roemruchte zwitserse papoea (of zolderworm z'n dakpan als het daarom gaat) valt hier niets irl te verifieren. Maar dat er temidden van de 'echte' (en op aarde verifieerbare) geestverwanten in de hemel plots een puur fantasiewezen zou opduiken, is m.i. ongerijmd.

Nou ja, dat een verheven wezen als de Christus in zo'n hemeltje even een rondje langs zijn klanten gaat maken, vind ik nog veel ongerijmder. En dan nog wel met een uiterlijk zoals in de klassieke christelijke schoolplaat.

[Zolderworm]

Ik zou Todd niet substitueren met Swedenborgh, daar is het toch te verschillend voor... het boek dat we hier bespreken zwerft overigens op internet rond, maar ik zal hier maar geen link geven, om niet betrokken te raken bij een allegorische oorlog tegen copyright schending
Maar goed, wat die oorlog in de hemelse gewesten betreft heb ik wat moeite me recruut pyro te zien meevechten met de engelenschaar. Ok, nog veel minder zie ik recruut pyro meevechten tegen de engelenschaar, moet ik eerlijkheidshalve erbij vermelden

Nee, daarom denk ik ook dat deze voorstelling uit zijn eigen fantasie is voortgekomen. Maar het is moeilijk voor te stellen hoe fantasie en werkelijkheid zich hier mixen. Ik moet zeggen dat ik dat ook niet begrijp.

Nou ja, anders dan bij onze roemruchte zwitserse papoea (of zolderworm z'n dakpan als het daarom gaat) valt hier niets irl te verifieren. Maar dat er temidden van de 'echte' (en op aarde verifieerbare) geestverwanten in de hemel plots een puur fantasiewezen zou opduiken, is m.i. ongerijmd.

Nou ja, dat een verheven wezen als de Christus in zo'n hemeltje even een rondje langs zijn klanten gaat maken, vind ik nog veel ongerijmder. En dan nog wel met een uiterlijk zoals op de klassieke christelijke schoolplaat.

[callista]

Als de jongen [Colton Burpo] was opgevoed met verhalen over Vishnu, Sita, Allah of Mohammed etc.. had hij waarschijnlijk deze "personen" ontmoet in de vermeende hemel.
Volgens mij is hij toch op de een of andere manier voorgeprogrammeerd, ook al wordt dat ontkend.....maar ook dat is herkenbaar in dergelijke verhalen, die men als bewijs wil poneren voor een hiernamaals of een bevestiging voor het eigen geloof.
Ik zie dat als propaganda en evangelisatie.

[Zolderworm]

Als de jongen [Colton Burpo] was opgevoed met verhalen over Vishnu, Sita, Allah of Mohammed etc.. had hij waarschijnlijk deze "personen" ontmoet in de vermeende hemel.
Volgens mij is hij toch op de een of andere manier voorgeprogrammeerd, ook al wordt dat ontkend.....maar ook dat is herkenbaar in dergelijke verhalen, die men als bewijs wil poneren voor een hiernamaals.

Het is heel moeilijk te onderscheiden of hier sprake is van een soort vleesgeworden fantasie of een soort astrale werkelijkheid. Echter bij veel mensen die uittredingen beschrijven, zie je ontmoetingen met hun persoonlijke goden. Het verschil met zomaar een fantasie of een hallucinatie is dan dat deze goden er wel verrassend echt uitzien, en zich, voor de ervaring, in een driedimensionale ruimte bevinden. Maar, zoals gezegd, heb ik dit zelf nooit meegemaakt. Er zijn echter ook uittreders, die geen enkele religieuze context ervaren. Mensen die volstrekt niet religieus zijn en dus ook niets religieus verwachten. Maar voor mij persoonlijk was het feit dat ik dingen op afstand zag die later echt zo bleken te zijn, het enige bewijs, alhoewel ik me niet kan voorstellen dat mijn hersenen destijds het exacte beeld schiepen van mijn lichaam in bed gelegen in een volmaakt met de werkelijkheid overeen komende omgeving van mijn slaapkamer. Het is net zo reëel als de dagelijkse omgeving bij het wakker zijn.
Ik zag voor negentig procent de dagelijkse omgeving, maar kwam een enkele keer in prachtige landschappen terecht. Maar ook is het moeilijk het verschil te beschrijven tussen een uittreding en een lucide droom, als het om dergelijke landschappen gaat. Maar misschien is een lucide droom wel halfweg een uittreding. Ik heb bij mijn ervaringen nooit een handboek gekregen. Het blijft dus maar gokwerk.

[callista]

Als de jongen [Colton Burpo] was opgevoed met verhalen over Vishnu, Sita, Allah of Mohammed etc.. had hij waarschijnlijk deze "personen" ontmoet in de vermeende hemel.
Volgens mij is hij toch op de een of andere manier voorgeprogrammeerd, ook al wordt dat ontkend.....maar ook dat is herkenbaar in dergelijke verhalen, die men als bewijs wil poneren voor een hiernamaals.

Het is heel moeilijk te onderscheiden of hier sprake is van een soort vleesgeworden fantasie of een soort astrale werkelijkheid. Echter bij veel mensen die uittredingen beschrijven, zie je ontmoetingen met hun persoonlijke goden. Het verschil met zomaar een fantasie of een hallucinatie is dan dat deze goden er wel verrassend echt uitzien, en zich, voor de ervaring, in een driedimensionale ruimte bevinden. Maar, zoals gezegd, heb ik dit zelf nooit meegemaakt. Er zijn echter ook uittreders, die geen enkele religieuze context ervaren. Mensen die volstrekt niet religieus zijn en dus ook niets religieus verwachten. Maar voor mij persoonlijk was het feit dat ik dingen op afstand zag die later echt zo bleken te zijn, het enige bewijs, alhoewel ik me niet kan voorstellen dat mijn hersenen het exacte beeld scheppen van mijn lichaam in bed gelegen in een volmaakt met de werkelijkheid overeen komende omgeving van mijn slaapkamer. Het is net zo reëel als de dagelijkse omgeving bij het wakker zijn.
Ik zag voor negentig procent de dagelijkse omgeving, maar kwam een enkele keer in prachtige landschappen terecht. Maar ook is het moeilijk het verschil te beschrijven tussen een uittreding en een lucide droom, als het om dergelijke landschappen gaat.

Maar misschien is een lucide droom wel halfweg een uittreding.

Wat jij nu beschrijft vind ik toch van een andere orde als het verhaal van het hier geplaatste boek, waarbij ik de indruk krijg---mede ook omdat het 7 jaar later is geschreven--dat er aardig wat ingevuld is en gemanipuleerd en ook --sorry--gelogen, of laat ik het dan wat netter zeggen: bij gefantaseerd of weggedrukt aan informatie naar die jongen toe...ook al is hij nog zo jong....kinderen pikken veel op...
Die jongen is gewoon zeer christelijk opgevoed, misschien wel geïndoctrineerd.

Ja, sommige dromen zijn dat misschien ook wel....ik ben 's nachts op meer plekken geweest dan overdag.... en het lijkt zo echt..
Ik "spreek" ook regelmatig met overledenen in mijn dromen en zij met mij en dan is het zo echt dat ik er de hele dag aan denk als zijnde werkelijk gebeurd en daar ook wel steun uit haal, een antwoord in zie en/of inzicht, maar ook als een uitleg zie voor wat er zich in mijn hoofd afspeelt...ook wordt er soms dan wat uitgevochten....dat ook wel.

Dat kan aan de ene kant verdrietig zijn en een gevoel van heimwee geven, maar aan de andere kant ook positief werken en troostend.

[Anna74]

Wat jij nu beschrijft vind ik toch van een andere orde als het verhaal van het hier geplaatste boek, waarbij ik de indruk krijg---mede ook omdat het 7 jaar later is geschreven--dat er aardig wat ingevuld is en gemanipuleerd en ook --sorry--gelogen, of laat ik het dan wat netter zeggen: bij gefantaseerd of weggedrukt aan informatie naar die jongen toe...ook al is hij nog zo jong....kinderen pikken veel op...
Die jongen is gewoon zeer christelijk opgevoed, misschien wel geïndoctrineerd.

Ja, sommige dromen zijn dat misschien ook wel....ik ben 's nachts op meer plekken geweest dan overdag.... en het lijkt zo echt..
Ik "spreek" ook regelmatig met overledenen in mijn dromen en zij met mij en dan is het zo echt dat ik er de hele dag aan denk en daar ook wel steun uit haal, een antwoord in zie en/of inzicht, maar ook als een uitleg zie voor wat er zich in mijn hoofd afspeelt...ook wordt er soms dan wat uitgevochten....dat ook wel.

Dat kan aan de ene kant verdrietig zijn en een gevoel van heimwee geven, maar aan de andere kant ook positief werken en troostend.

Wat ik me bij jou afvraag; geloof jij überhaupt in de hemel?
Ik denk - als je niet een hemel gelooft - dat dit soort verhalen veel verder van je afstaan, dan wanneer je gelooft in het hiernamaals.

[callista]

Wat jij nu beschrijft vind ik toch van een andere orde als het verhaal van het hier geplaatste boek, waarbij ik de indruk krijg---mede ook omdat het 7 jaar later is geschreven--dat er aardig wat ingevuld is en gemanipuleerd en ook --sorry--gelogen, of laat ik het dan wat netter zeggen: bij gefantaseerd of weggedrukt aan informatie naar die jongen toe...ook al is hij nog zo jong....kinderen pikken veel op...
Die jongen is gewoon zeer christelijk opgevoed, misschien wel geïndoctrineerd.

Ja, sommige dromen zijn dat misschien ook wel....ik ben 's nachts op meer plekken geweest dan overdag.... en het lijkt zo echt..
Ik "spreek" ook regelmatig met overledenen in mijn dromen en zij met mij en dan is het zo echt dat ik er de hele dag aan denk en daar ook wel steun uit haal, een antwoord in zie en/of inzicht, maar ook als een uitleg zie voor wat er zich in mijn hoofd afspeelt...ook wordt er soms dan wat uitgevochten....dat ook wel.

Dat kan aan de ene kant verdrietig zijn en een gevoel van heimwee geven, maar aan de andere kant ook positief werken en troostend.

Wat ik me bij jou afvraag; geloof jij überhaupt in de hemel?
Ik denk - als je niet een hemel gelooft - dat dit soort verhalen veel verder van je afstaan, dan wanneer je gelooft in het hiernamaals.

Nee, ik geloof niet in een hemel en ook niet in een hel.
Misschien wel, maar dat weet ik niet, in andere sferen....ook dat betwijfel ik vaak zelfs.

Diegenen, die daar wel in geloven nemen het dan ook eerder serieus denk ik en zijn ook minder kritisch of ook kritiekloos.
Het bevestigt hun in hun geloof en dat is vaak al voldoende om het allemaal letterlijk voor waar aan te nemen

[Zolderworm]

Als de jongen [Colton Burpo] was opgevoed met verhalen over Vishnu, Sita, Allah of Mohammed etc.. had hij waarschijnlijk deze "personen" ontmoet in de vermeende hemel.
Volgens mij is hij toch op de een of andere manier voorgeprogrammeerd, ook al wordt dat ontkend.....maar ook dat is herkenbaar in dergelijke verhalen, die men als bewijs wil poneren voor een hiernamaals.

Het is heel moeilijk te onderscheiden of hier sprake is van een soort vleesgeworden fantasie of een soort astrale werkelijkheid. Echter bij veel mensen die uittredingen beschrijven, zie je ontmoetingen met hun persoonlijke goden. Het verschil met zomaar een fantasie of een hallucinatie is dan dat deze goden er wel verrassend echt uitzien, en zich, voor de ervaring, in een driedimensionale ruimte bevinden. Maar, zoals gezegd, heb ik dit zelf nooit meegemaakt. Er zijn echter ook uittreders, die geen enkele religieuze context ervaren. Mensen die volstrekt niet religieus zijn en dus ook niets religieus verwachten. Maar voor mij persoonlijk was het feit dat ik dingen op afstand zag die later echt zo bleken te zijn, het enige bewijs, alhoewel ik me niet kan voorstellen dat mijn hersenen het exacte beeld scheppen van mijn lichaam in bed gelegen in een volmaakt met de werkelijkheid overeen komende omgeving van mijn slaapkamer. Het is net zo reëel als de dagelijkse omgeving bij het wakker zijn.
Ik zag voor negentig procent de dagelijkse omgeving, maar kwam een enkele keer in prachtige landschappen terecht. Maar ook is het moeilijk het verschil te beschrijven tussen een uittreding en een lucide droom, als het om dergelijke landschappen gaat.

Maar misschien is een lucide droom wel halfweg een uittreding.

Wat jij nu beschrijft vind ik toch van een andere orde als het verhaal van het hier geplaatste boek, waarbij ik de indruk krijg---mede ook omdat het 7 jaar later is geschreven--dat er aardig wat ingevuld is en gemanipuleerd en ook --sorry--gelogen, of laat ik het dan wat netter zeggen: bij gefantaseerd of weggedrukt aan informatie naar die jongen toe...ook al is hij nog zo jong....kinderen pikken veel op...
Die jongen is gewoon zeer christelijk opgevoed, misschien wel geïndoctrineerd.

Ik heb het boek niet gelezen, maar je zult wel eens gelijk kunnen hebben.

Ja, sommige dromen zijn dat misschien ook wel....ik ben 's nachts op meer plekken geweest dan overdag.... en het lijkt zo echt.
Ik "spreek" ook regelmatig met overledenen in mijn dromen en zij met mij en dan is het zo echt dat ik er de hele dag aan denk als zijnde werkelijk gebeurd en daar ook wel steun uit haal, een antwoord in zie en/of inzicht, maar ook als een uitleg zie voor wat er zich in mijn hoofd afspeelt... ook wordt er soms dan wat uitgevochten....dat ook wel.

Dat kan aan de ene kant verdrietig zijn en een gevoel van heimwee geven, maar aan de andere kant ook positief werken en troostend.

Het is moeilijk te zeggen hoe "echt" jou "echt" is vergeleken met mijn "echt". Maar voor mij blijft het bewijs dat ik dingen op afstand heb gezien die bij verificatie echt zo bleken te zijn, zonder dat ik dat op het moment van de uittreding wist. Maar zoals gezegd vond negentig procent van mijn uittredingen in de dagelijkse omgeving plaats, waarbij ik soms mijn lichaam op bed of op de bank zag liggen. En ik voelde mij zeer nadrukkelijk het lichaam uitgaan en weer binnentreden. Voorts heb ik nog nooit een overledene gezien of gesproken. Meer kan ik er ook niet over zeggen.

[Zolderworm]

Wat jij nu beschrijft vind ik toch van een andere orde als het verhaal van het hier geplaatste boek, waarbij ik de indruk krijg---mede ook omdat het 7 jaar later is geschreven--dat er aardig wat ingevuld is en gemanipuleerd en ook --sorry--gelogen, of laat ik het dan wat netter zeggen: bij gefantaseerd of weggedrukt aan informatie naar die jongen toe...ook al is hij nog zo jong....kinderen pikken veel op...
Die jongen is gewoon zeer christelijk opgevoed, misschien wel geïndoctrineerd.

Ja, sommige dromen zijn dat misschien ook wel....ik ben 's nachts op meer plekken geweest dan overdag.... en het lijkt zo echt..
Ik "spreek" ook regelmatig met overledenen in mijn dromen en zij met mij en dan is het zo echt dat ik er de hele dag aan denk en daar ook wel steun uit haal, een antwoord in zie en/of inzicht, maar ook als een uitleg zie voor wat er zich in mijn hoofd afspeelt...ook wordt er soms dan wat uitgevochten....dat ook wel.

Dat kan aan de ene kant verdrietig zijn en een gevoel van heimwee geven, maar aan de andere kant ook positief werken en troostend.

Wat ik me bij jou afvraag; geloof jij überhaupt in de hemel?
Ik denk - als je niet een hemel gelooft - dat dit soort verhalen veel verder van je afstaan, dan wanneer je gelooft in het hiernamaals.

Nee, ik geloof niet in een hemel en ook niet in een hel.
Misschien wel, maar dat weet ik niet, in andere sferen....ook dat betwijfel ik vaak zelfs.

Diegenen, die daar wel in geloven nemen het dan ook eerder serieus denk ik en zijn ook minder kritisch of ook kritiekloos.
Het bevestigt hun in hun geloof en dat is vaak al voldoende om het allemaal letterlijk voor waar aan te nemen

Mijn ervaring is dat geloof geen invloed heeft op het al of niet krijgen van uittredingen. Bij ons in de familie is het een kwestie van erfelijke aanleg. Iets wat op zich weer vreemd is, omdat de genen nu eenmaal een stoffelijk gegeven zijn. Misschien is geloof wel van invloed op wat je ziet, in die zin dat veel van de geloofsbeelden die je ziet eigen scheppingen zijn. Ik zag ze in ieder geval niet.

[callista]

Het is moeilijk te zeggen hoe "echt" jou "echt" is vergeleken met mijn "echt".

Maar voor mij blijft het bewijs dat ik dingen op afstand heb gezien die bij verificatie echt zo bleken te zijn, zonder dat ik dat op het moment van de uittreding wist. Maar zoals gezegd vond negentig procent van mijn uittredingen in de dagelijkse omgeving plaats, waarbij ik soms mijn lichaam op bed of op de bank zag liggen. En ik voelde mij zeer nadrukkelijk het lichaam uitgaan en weer binnentreden. Voorts heb ik nog nooit een overledene gezien of gesproken. Meer kan ik er ook niet over zeggen.

Ja, wat jij beschrijft dat neem ik voor echt aan.
Zoiets verzin je niet.
Als klein kind kan ik me ook nog situaties herinneren waar ik in hele rare sferen zat en niet echt in mijzelf... en er dus ook overdag niet echt bij was....heel verwarrend en vervreemdend.