De Bijbel over gebed

[Rechtuit]

Weet je, dit vind ik nu zo jammer. Het zou zo'n mooi onderwerp kunnen zijn, maar daar denk ik dan toch weer de farizeeer met het opgeheven vingertje te zien. Twijfel, in de zin van menselijke kwetsbaarheid en onzekerheid, is er niet om voor weg te lopen of voor jezelf te ontkennen. Dat vind ik het risico als je gaat denken dat je het MOET geloven want je MAG niet twijfelen anders wordt je niet verhoord, ja dan MAG je zelfs niet eens bidden.
Aan de andere kant, als je wel eerlijk voor jezelf toegeeft dat je twijfels hebt, ga je met zo'n opvatting denken dat je niet meer mag bidden.

Met het verkondigen van zo'n leer kun je bereiken dat mensen van God vervreemden, dus juist het tegenovergestelde van wat je zou willen.

Bij deze woorden sluiten wij ons geheel aan.

[ericjan]

Een van de mooiste gebeden uit de Bijbel vind ik deze:

Marcus 9:24 (NBG51)

Terstond riep de vader van de knaap uit en zeide: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!"

Er hoort nog een citaat voor Jerommel !
23 En Jezus zei tegen hem: Als u kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft.
24 En meteen riep de vader van het kind onder tranen: Ik geloof, Heere! Kom mijn ongeloof te hulp.

De vader geloofde/vertrouwde Yeshua dus 100% mbt het feit dat Hij zijn zoontje zou genezen, waardoor het zoontje dan ook werd genezen.

Dergelijke voorbeelden zijn terug te vinden met de hoofdman over 100.
Mattheüs 8:4 De hoofdman in Kapernaüm
Mattheüs 8:5Toen Jezus Kapernaüm binnengegaan was, kwam er een hoofdman over honderd naar Hem toe, die Hem smeekte:
Mattheüs 8:8 De hoofdman antwoordde en zei: Heere, ik ben het niet waard dat U onder mijn dak komt; maar spreek slechts een woord, en mijn knecht zal genezen zijn.
Mattheüs 8:13 En Jezus zei tegen de hoofdman: Ga heen, en het zal u gaan zoals u geloofd hebt. En zijn knecht is gezond geworden op datzelfde moment.

[Augustinus]

“5 En wanneer u bidt, zult u niet zijn als de huichelaars; want die zijn er zeer op gesteld om in de synagogen en op de hoeken van de straten te staan bidden om door de mensen gezien te worden. Voorwaar, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben.
6 Maar u, wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.
7 Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden.
8 Word dan aan hen niet gelijk, want uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt.”
(Citaat uit de Bijbel, Herziene Statenvertaling, Mattheüs 6:5-8)

In het Bijbelboek Mattheüs spreekt Jezus Christus tot Joodse mensen, en legt uit wat er eigenlijk in de wet, in de Thora wordt bedoeld, in weerwil tot wat bijvoorbeeld de Farizeeën en Schriftgeleerden leren aan deze mensen. In Mattheüs 6:5-8 geeft Jezus - voorafgaande aan het Onze Vader gebed – door middel van vier richtlijnen het kader aan voor het waarachtige gebed, achtereenvolgens het bidden als een huichelaar, het bidden in het verborgene, het bidden als de heidenen en bidden tot de Vader in oprechtheid. Hij wijst in vers 5 allereerst af wat de Farizeeën en Schriftgeleerden normaliter (blijkbaar) doen, namelijk zichzelf etaleren op de hoeken van de straten en in de synagogen. Ze willen graag door de mensen gezien worden op de daarvoor vastgestelde tijden van de dag, zoals dat bij de Joden gebruikelijk was. Men kon de dag zodanig indelen, dat iedereen de persoon zag bidden tijdens de vervulling van de godsdienstplicht. Maar dat is een ijdel streven om het eigen ego te strelen, en slechts gericht op een houding, op de buitenkant. Dat is volgens Jezus geen bidden, maar veinzen, doen alsof. In de Statenvertaling van de Bijbel staat voor het woord “huichelaars” immers “geveinsden”. Het Griekse woord voor geveinsden of huichelaars is “upokritès” oftewel “hypocrieten”. “Upokritès” betekent feitelijk droomuitlegger of toneelspeler en verwijst naar de “Griekse toneelspelers die verschillende maskers voor verschillende rollen droegen. Jezus laakt de godsdienstige leiders, vooral de Farizeeën, om een bepaalde vorm van huichelarij: het goede doen om de foute redenen.” (Citaat uit de HSV Studiebijbel, Uitgeverij Royal Jongbloed Heerenveen 2014, blz. 1611).

In vers 7 noemt Jezus de gewoonte van de niet-Joodse volkeren om de namen van hun afgoden te herhalen of sommige woorden mechanisch te herhalen zonder er bij na te denken, en wijst dat af, maar niét de volhardende en oprechte herhaling vanuit een waarachtig en smekend hart. Sommigen denken dat Christus met de “heidenen” in vers 7 ook expliciet de Farizeeën en Schriftgeleerden bedoelt. Het klopt wel dat Jezus het gedrag van zijn tijdgenoten een aantal malen “vergelijkt met” de wijze der heidenen. De Herziene Naardense Bijbel uit 2014 vertaalt het Griekse woord “ethni’kos” (met als stam “ethnos”) als “die uit de volkeren”. In het Oude Testament worden daarmee “vreemde naties bedoeld, die de ware God niet dienden, heidenen” (Citaat uit: “Importantia Studiebijbel, Grieks-Nederlands Lexicon op basis van Strong-coderingen”, (codering 1482-1484), Uitgeverij Importantia Publicing Dordrecht, blz. 66).

Het juiste bidden wordt door Christus genoemd in de verzen 6 (binnenskamers bidden in het verborgene) en 8 (bidden in relatie met de Vader, die reeds weet wat je nodig hebt). Een ieder kan dat begrijpen, daar ga ik vanuit. Toch wil ik daarover nog wat bijdragen. De inmiddels helaas overleden Ds Jaap Zijlstra schreef het volgende over het gebed en de vraag inzake gebedsverhoring, ik citeer:

“Ten eerste: Is ons gebed ook aanbidding? Wanneer we God loven en prijzen om zijn goedheid en genade, zijn heerlijkheid en liefde, worden we als vanzelf vervuld met blijdschap en dankbaarheid dat we Hem mogen kennen als onze Vader. Dan verschuift de vraag naar het resultaat van ons gebed (de verhoring) naar de achtergrond of verdwijnt zelfs geheel, omdat we het mooiste hebben gekregen dat te verkrijgen is: onze relatie met God.
De tweede vraag: Is ons gebed ook dankzegging? Laten we God danken voor al onze zegeningen, de ‘alledaagse’, maar vooral ook de zegen dat we Christus kennen als onze Verlosser.
De derde vraag: Bidden we in Jezus’ naam? Wanneer ons gebed in overeenstemming is met de woorden ‘om Jezus’ wil’ of ‘in Jezus’ naam’, dan staat ons gebed niet in dienst van ons eigen koninkrijkje maar in dienst van het koninkrijk van Jezus. Zoek eerst zijn koninkrijk, plaats al uw vragen in de lichtkring van Jezus, en het komt goed met u en uw verlangens, wonderlijk goed.”
(Citaat uit: Jaap Zijlstra: “Toekomst, Bijbels dagboek”, Uitgeverij Kok Kampen 2011, blz. 16 februari)

En zo kunnen we vanuit ons hart het Onze Vader bidden:

“9 Bidt u dan zo: Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd.
10 Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde.
11 Geef ons heden ons dagelijks brood.
12 En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.
13 En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen.
14 Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven.
15 Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven.”
(Citaat uit de Bijbel, Herziene Statenvertaling, Mattheüs 6:9-15)

[Sanne]

Dit mooie voorbeeld van een gebed dat Jezus heeft gegeven, laat wel zien dat we in de eerste plaats denken aan Gods Naam, Zijn koninkrijk en Zijn wil. Maar daarnaast mogen wij ook voor onszelf bidden. In de Bijbel vinden we voorbeelden van hele persoonlijke gebeden. Zelf vind ik de gebeden van Hanna heel ontroerend. Ze staan in 1 Sam.1 en 2. Ze was heel specifiek in het benoemen van haar probleem, dat zwaar op haar drukte. Ze had geen kinderen en ze werd daarvoor gepest. Ze kon er niet van eten en ze moest vaak huilen.
Maar toen ze haar hart had uitgestort in gebed, voelde ze zich enorm opgelucht. Het staat in 1 Sam.1:18: "Toen ging de vrouw haars weegs, zij at weer en haar gelaat toonde geen droefheid meer".

Ook in Fil.4:6,7 vinden we de aanmoediging om alles waar we ons zorgen over maken in gebed voor te leggen. Het resultaat is "dat de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, uw harten en uw gedachten zal behoeden".

NBG