Anja schreef:Titus schreef:
Het gereformeerde deel heeft zichzelf uitgesloten door oa de christelijke traditie te verwerpen. de 7 sacramenten te verwerpen en de eucharistie te bestempelen als vervloekte afgoderij. Ze staan niet in apostolische traditie zoals de oosters-orthodoxen dat wel doen.
Dat is 1 visie. Een aantal katholieken gaat naar mijn ervaring (en destijds stomme verbazing) helaas inderdaad op een afgodische manier met rituelen om. En dit soort berichten zoals jij die nu ook schrijft, doen daar naar mijn mening geen goed aan.
Nu ben ik mijn hele leven al katholiek, maar ben nog nooit iemand tegengekomen die 'afgodisch' met rituelen omging. Zelfs niet in katholieke landen als Italië of Polen. Wat Titus hier benoemd is gewoon een neutrale constatering:
- verwerpen christelijke traditie - klopt, want sola scriptura
- verwerpen 7 sacramenten - klopt, men behoud er twee waarvan de inhoud ook nog eens wordt gewijzigd.
- bestempelen eucharistie tot afgoderij - klopt, zie HC 30/80
- afwijzen apostolische traditie - klopt, want sola scriptura
Ik vind dat heel erg jammer. Maar ik bekijk het tegenwoordig vanuit een ander perspectief: ik ben God dankbaar voor de kerkscheuringen, want ik denk dat de kerk door al die kerkscheuringen uiteindelijk veel meer mensen heeft kunnen bereiken dan wanneer die scheuringen niet hadden plaatsgevonden. De Vader doet alle dingen medewerken voor hen die Hem liefhebben. Zo ook deze dingen.
Dit is een onjuiste constatering. De globale verspreiding van het katholicisme/oosters-orthodoxie is véél groter dan van welke protestantse denominate dan ook. Er zijn bijvoorbeeld studies gedaan naar de verspreiding van het evangelicalisme ten tijde van Billy Graham. Deze stroming had vooral succes in gebieden waar men reeds katholiek of tradtioneel protestants was... er zijn nauwelijks, moslims, hindoes of heidenen bekeerd tot deze stroming. En dankbaar zijn voor scheuringen is m.i. nogal vreemd in het licht van Jezus' Hogepriesterlijk gebed.
Gelukkig zijn er ook katholieken die ten diepste niet afgodisch over rituelen denken en een stuk bescheidener zijn op dat punt. Dat is bijvoorbeeld te bespeuren bij Antoine Bodar, als hij tegen Andries Knevel zegt dat hij best deel had kunnen (niet mogen maar kunnen) nemen aan de eucharistie en dat geen priester tussen hem en God kan gaan staan.
Dan zouden we eerst de context moeten weten waarin Bodar dit zegt, want het lijkt mij vrijwel uitgesloten dat hij iets beweerd wat ten diepste tegen de katholieke leer in gaat. Sterker nog, waar hij zijn priesterambt mee kan verliezen...
Maar dat er katholieken afgodisch denken over de rituelen, dat was voor mij totaal nieuw toen ik het aan den lijve ondervond. Bizarre gewaarwording. En kennelijk zijn dat niet alleen lekenbroeders, maar ook ambtsdragers, want ik las erover in een boek van de paus, dat op internet (via een officiele katholieke website) stond. Als ik het weer vind, kan ik dat eventueel plaatsen. Helaas heb ik het niet opgeslagen. Als ik het mij goed herinner was het een boek met de titel "Het licht van het geloof" of iets dergelijks. Dat staat nu alleen nog als betaald boek op internet, maar toen kon je dat nog gratis lezen.
Dit verraad ten diepste een onbegrip van wat de Eucharistie eigenlijk inhoudt. Als men dit bestempelt als louter 'ritueel' dan heeft men er op z'n zachtst gezegd weinig van begrepen. Dat geeft natuurlijk niets, maar dan moet men ook niet men grote woorden als 'afgodisch' gaan smijten... zoals gezegd, ik ben nog nooit een katholiek tegengekomen die 'afgodisch' met de Eucharistie omging...dit soort 'calvinistisch/ HC' - taalgebruik is sowieso vreemd voor katholieken in connectie met sacramenten.
Ik denk dat je het boek van B16/Ratzinger bedoeld? 'De geest van de Liturgie'?... Waar jij naar verwijst is een encycliek van de huidige paus. 'Lumen Fidei', dat is gewoon gratis online te lezen...