Henoch wandelde met God

[Dessa]

Hmm... Worstelen met God eerder dan wandelen...
Natuurlijk verlies ik.

Zou je dat willen winnen dan?

Goeie vraag!
Ja, soms wel, ligt aan het onderwerp dat doet worstelen...
Maar al met al niet.
Ik heb mijn Meerdere erkend, alleen heb ik weleens heel veel moeite met dingen, zoals eerder toegelicht.

Ja okay, ligt aan het onderwerp idd. Ik zou vooral op het onderwerp "het lijden (in de wereld)" antwoorden willen hebben.
Moeite hebben met moeilijke dingen is heel normaal, veel onderwerpen zijn ook niet eenvoudig.

[Jerommel]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

[Dessa]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

[Jerommel]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

Jawel, daar heb ik wel wat aan hoor.
Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

[Adinomis]

Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

Verkijk je maar niet op glimmende bolides. God zorgt ervoor dat je op je bestemming komt, vertrouw daar maar op!

[Jerommel]

Zolang ik de Weg niet uit het oog verlies, en God mij niet, zal het wel lukken.

[Trajecto]

Het topic is na enige uren dicht te zijn geweest weer open.
Er zijn geen modbreaks geplaatst in pagina 2 en verder
Bij de gebruikelijke weergave waarbij de draad begint met de topicstarts is de eerste post van pagina twee deze:
http://forum.geloofsgesprek.nl/viewtopi ... 679#p96679
alhoewel er daarna wel post staan waar modbreaks op hun plaats zouden zijn is dit niet gedaan.
Besproken wordt binnen de crew wat er zal worden gedaan om de onrust te tackelen.

update:
In deze draad kan Wilsophie, die eerder meedeed in dit topic, niet meer meedoen.
Zie dit bericht:
http://forum.geloofsgesprek.nl/viewtopi ... 093#p97093

[Anja (oud account)]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

Jawel, daar heb ik wel wat aan hoor.
Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

Heel herkenbaar hoor Jerommel, ook dat moe en beu zijn. Mijn oma zei altijd " ach, keind, krakende wagens breken niet." Met een gammele kar komen we er ook, zolang Hij maar aan het stuur zit.

[Martine]

Zolang ik de Weg niet uit het oog verlies, en God mij niet, zal het wel lukken.

God laat niet los het werk dat Zijn hand begon - en Hij is begonnen bij jou...
Dus: jij kunt wel afdwalen, maar God houdt je in het oog...

[Jerommel]

Lief hoor.
En niet verdiend.

Maar toch, "I don't take it for granted", zoals men dat in goed Nederlands zegt.
Om maar weer terug naar het onderwerp te buigen:
Ik heb niet het gevoel dat ik wandel met God.
Maar dat had ik al gezegd..
Het is waar ik naar uit zie, en door dit topic heb ik er meer over na gedacht, hoe het zou zijn,
en dat ik dan alles kan bespreken en verstaan, ontspannen, zonder opstandigheid en eigenwijsheid.

[Jaron]

Lief hoor.
En niet verdiend.

Maar toch, "I don't take it for granted", zoals men dat in goed Nederlands zegt.
Om maar weer terug naar het onderwerp te buigen:
Ik heb niet het gevoel dat ik wandel met God.
Maar dat had ik al gezegd..
Het is waar ik naar uit zie, en door dit topic heb ik er meer over na gedacht, hoe het zou zijn,
en dat ik dan alles kan bespreken en verstaan, ontspannen, zonder opstandigheid en eigenwijsheid.

Wat betreft dat 'niet verdiend': dat is dus genade, hè.

Wat betreft dat je niet het gevoel hebt dat je wandelt met God: dat voel je ook niet altijd, maar dat mag je wel altijd wéten. En dat kán je ook altijd weten. Of je het voelt of niet, doet dan eigenlijk niet ter zake. Al verlang ik ook altijd naar dat voelen, hoor.

En wat betreft het 'verstaan, ontspannen, zonder opstandigheid en eigenwijsheid' (even zonder dat 'bespreken' want dat kan sowieso al ), dat gaat zeker gebeuren, is het niet nu dan wel later of in de eeuwigheid. Klinkt misschien wat goedkoop van die eeuwigheid, maar zo is het wel.

[Vertrokken user_03]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

Jawel, daar heb ik wel wat aan hoor.
Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

Heel herkenbaar hoor Jerommel, ook dat moe en beu zijn. Mijn oma zei altijd " ach, keind, krakende wagens breken niet." Met een gammele kar komen we er ook, zolang Hij maar aan het stuur zit.

Geloof je daarmee dat er geen vrije wil bestaat?

[Vertrokken user_03]

Wandelen met God.

Henoch deed dat, ook elders in de Bijbel lezen we over de weg die we gaan met God.
Of is het zoals Oosterhuis zegt: "de God die met mensen wil gaan"?

Nergens lezen we in de Bijbel dat die weg met God onder dwang is geweest.
Kennelijk is die wandeling met God een vrije keuze van de mens.

Zomaar wat losse opmerkingen.

[Anja (oud account)]

Geloof je daarmee dat er geen vrije wil bestaat?

De vrije wil bestaat wel, maar in hoeverre die helemaal vrij is, blijft de vraag. Daarover zijn wel eens gesprekken gevoerd door anderen, die dat veel beter kunnen dan ik, zoals bijvoorbeeld Hendrik-NG op het oude GKV-forum en op credible,en misschien zelfs ook wel hier, maar dat weet ik niet meer. Wie geeft Hem het stuur van mijn gammele kar? Ik toch? Maar dat kan ik alleen maar doordat de Vader me heeft getrokken, Riemer.

Hier ga ik zelf verder niet dieper op in, want ultimo kom ik dan uit op de allerbelangrijkste rechtstreekse ervaring en die is niet voor bespreking vatbaar. Dat is niet de bedoeling. En ik doe daar niet geheimzinnig over, het is gewoon niet goed om te doen en het levert een derde niets op. Ik zit nog met 1 groot vraagteken omtrent die ervaring en ook die spreek ik niet uit. Het is denk ik voldoende om te beseffen wat Henk Binnendijk uitlegt in zijn twee bij elkaar horende lezingen ( die ik ook al eens eerder noemde als ik mij goed herinner):

Opwekking begint bij God: http://youtu.be/CO-RCP34EoI

Opwekking begint bij jezelf: http://youtu.be/Bt6lMNWZj1A

In de Bijbel staat ergens ook dat een ieder die Hem aanroept behouden zal worden.

En ik geloof zowaar dat ik hiermee zelf het antwoord geef op dat groot vraagteken, wat mij nog resteerde.

Riemer, bedankt voor jouw vraag

[Jerommel]

Hmmm...
Is de wil vrij?
Of is de wil eigen?

Sowieso hebben we een eigen wil.
Maar ik betwijfel of onze eigen wil een vrije wil is.

[Dessa]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

Jawel, daar heb ik wel wat aan hoor.
Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

Wat versta je onder blinkende bolides? Bestaan die wel? Zijn "we" niet allemaal gammel? Ik denk van wel

[Jerommel]

Ja, zeker het lijden in de wereld.
Het onrecht ook...
Maar ook mijn persoonlijke leed, omdat ik ook lijd, en ik ben dat weleens heeeelemaal beu...

Dat is ook vreselijk moeilijk en geen antwoorden krijgen hierop ook. Toch geloof ik dat lijden van nu niet opweegt tegen later en daar mag je je aan vastklampen, heb je nu mss niks aan maarja..

Jawel, daar heb ik wel wat aan hoor.
Ik zie mezelf dan maar als gammele kar tussen blinkende bolides, maar ik kom wel aan op de bestemming.

Wat versta je onder blinkende bolides? Bestaan die wel? Zijn "we" niet allemaal gammel? Ik denk van wel

Ja, maar het verschilt enorm per persoon in welke mate, op welk gebied en of de persoon zelf danwel diens omgeving daar voordeel danwel nadeel van ondervindt, op korte danwel lange termijn.
Vandaag, toen ik maar weer wat wiet ging halen, dacht ik weer: Nee, Jerommel, je wil ook helemaal niet wandelen met God, je wilt gewoon rust, comfort en genot, en slapen, veel slapen.
Want ik mag dan wel bekeerd zijn, maar ik ga gewoon door op mijn oude wegen, er is bitter weinig veranderd aan mijn wandel.
Ik ben het alleen nog meer oneens met mijn levensinvulling dan ik al was...
Dat gammele tegenover dat blinkende slaat eigenlijk op de levensvreugde.
Daar heb ik niet zo veel van..
Maargoed, ik viel dus weer even van mijn geloof vandaag.
Gebeurt wel vaker hoor...
Ik hoop dat het herkenbaar is, maar ik hoop voor niemand dat het herkenbaar is...

[Dessa]

Dat is herkenbaar en ik denk niet dat iemand zegt dat het niet herkenbaar is.. ik noem dat alleen niet afvallen van m'n geloof maar vallen, opstaan en weer verder wandelen.
Mensen die denken dat ze een blinkende bolide zijn (en zo overkomen mss) zijn vaak gammeler dan mensen die inzien hoe gammel ze zijn.. dat heb je dus al gewonnen

[Adinomis]

Vandaag, toen ik maar weer wat wiet ging halen, dacht ik weer: Nee, Jerommel, je wil ook helemaal niet wandelen met God, je wilt gewoon rust, comfort en genot, en slapen, veel slapen.
Want ik mag dan wel bekeerd zijn, maar ik ga gewoon door op mijn oude wegen, er is bitter weinig veranderd aan mijn wandel.
Ik ben het alleen nog meer oneens met mijn levensinvulling dan ik al was...
Dat gammele tegenover dat blinkende slaat eigenlijk op de levensvreugde.
Daar heb ik niet zo veel van..
Maargoed, ik viel dus weer even van mijn geloof vandaag.
Gebeurt wel vaker hoor...
Ik hoop dat het herkenbaar is, maar ik hoop voor niemand dat het herkenbaar is...

Heb je tegen God gezegd dat je wil stoppen met die wiet? Als de wil er is.......
Ik las hééél lang geleden iets wat Henk Binnendijk had geschreven in het boekje "De tabernakel".
Ik heb dat destijds in mijn weblog geschreven. Je kunt het hier lezen.
Lees vooral de laatste alinea. Je kunt voor God's aangezicht de beslissing nemen om geen wiet meer te halen. in de wetenschap dat je het zelf niet kunt.
De overwinning moet van God komen. In eigen kracht lukt het niet. Kies ervoor en verwacht het dan ook van Hem! Met Christus zijn we meer dan overwinnaars!

[Martine]

Wandelen met God.

Henoch deed dat, ook elders in de Bijbel lezen we over de weg die we gaan met God.
Of is het zoals Oosterhuis zegt: "de God die met mensen wil gaan"?

Nergens lezen we in de Bijbel dat die weg met God onder dwang is geweest.
Kennelijk is die wandeling met God een vrije keuze van de mens.

Zomaar wat losse opmerkingen.

Gevoelsmatig denk ik dat wandelen altijd vrijwillig is en zeker samen wandelen.
Anders smeer je hem wel.
Ik ken een therapeut die als het maar enigszins mogelijk was ging wandelen met zijn cliënten. Volgens hem schept dat ruimte. In een spreekkamer kunnen muren op iemand afkomen. Is er geen ontsnappen aan. Bij een wandeling is er de afleiding van de natuur, wat heel bevrijdend kan zijn. Zijn ervaring was dat een wandeling vaak de opening was naar datgene wat diep in iemand is weggestopt.
Maar ook daar was/is de keuze aan de ander, dus puur vrijwillig.

Voor mij is het 'wandelen met God' vaak bevrijdend. Wat je intens verdrietig maakt, wat je ervaart als een nederlaag, waarvoor je dankbaar bent - het mag allemaal gezegd worden. Of, als je het niet durft - om welke reden dan ook - het hoeft niet, er is een innerlijk weten dat het goed is. Zoiets...

[Anja (oud account)]

Wandelen met God.

Henoch deed dat, ook elders in de Bijbel lezen we over de weg die we gaan met God.
Of is het zoals Oosterhuis zegt: "de God die met mensen wil gaan"?

Nergens lezen we in de Bijbel dat die weg met God onder dwang is geweest.
Kennelijk is die wandeling met God een vrije keuze van de mens.

Zomaar wat losse opmerkingen.

Gevoelsmatig denk ik dat wandelen altijd vrijwillig is en zeker samen wandelen.
Anders smeer je hem wel.
Ik ken een therapeut die als het maar enigszins mogelijk was ging wandelen met zijn cliënten. Volgens hem schept dat ruimte. In een spreekkamer kunnen muren op iemand afkomen. Is er geen ontsnappen aan. Bij een wandeling is er de afleiding van de natuur, wat heel bevrijdend kan zijn. Zijn ervaring was dat een wandeling vaak de opening was naar datgene wat diep in iemand is weggestopt.
Maar ook daar was/is de keuze aan de ander, dus puur vrijwillig.

Voor mij is het 'wandelen met God' vaak bevrijdend. Wat je intens verdrietig maakt, wat je ervaart als een nederlaag, waarvoor je dankbaar bent - het mag allemaal gezegd worden. Of, als je het niet durft - om welke reden dan ook - het hoeft niet, er is een innerlijk weten dat het goed is. Zoiets...

Jezus wandelde ook veel met zijn discipelen. En Aristoteles met zijn leerlingen.

[Anja (oud account)]

Vandaag, toen ik maar weer wat wiet ging halen, dacht ik weer: Nee, Jerommel, je wil ook helemaal niet wandelen met God, je wilt gewoon rust, comfort en genot, en slapen, veel slapen.
Want ik mag dan wel bekeerd zijn, maar ik ga gewoon door op mijn oude wegen, er is bitter weinig veranderd aan mijn wandel.
Ik ben het alleen nog meer oneens met mijn levensinvulling dan ik al was...
Dat gammele tegenover dat blinkende slaat eigenlijk op de levensvreugde.
Daar heb ik niet zo veel van..
Maargoed, ik viel dus weer even van mijn geloof vandaag.
Gebeurt wel vaker hoor...
Ik hoop dat het herkenbaar is, maar ik hoop voor niemand dat het herkenbaar is...

Heb je tegen God gezegd dat je wil stoppen met die wiet? Als de wil er is.......
Ik las hééél lang geleden iets wat Henk Binnendijk had geschreven in het boekje "De tabernakel".
Ik heb dat destijds in mijn weblog geschreven. Je kunt het hier lezen.
Lees vooral de laatste alinea. Je kunt voor God's aangezicht de beslissing nemen om geen wiet meer te halen. in de wetenschap dat je het zelf niet kunt.
De overwinning moet van God komen. In eigen kracht lukt het niet. Kies ervoor en verwacht het dan ook van Hem! Met Christus zijn we meer dan overwinnaars!

Drugsgebruik is de deur wagenwijd openzetten voor alles wat je niet in je wil hebben. Je kunt niet alles zomaar op God afschuiven. Als iemand een drugsverslaving heeft, moet ie gewoon naar de huisarts gaan en zich laten doorverwijzen voor behandeling en hulpverlening. Dat is geen schande, een kind van God moet (noodzaak) ook zichzelf gewoon in de kladden vatten.

Er zijn overigens ook goede christelijke hulpverleners bij wie je je na zo' n doorverwijzing kunt aanmelden. Stiching De Hoop is daar een voorbeeld van.

Verder helemaal met jou en Dessa eens: opstaan en doorgaan. Het is ook geen schande, maar God en geloof zijn ook geen excuus om het probleem niet aan te pakken en geen hulpverlening te hoeven zoeken.

[callista]

Nu vind ik het gebruiken van wiet af en toe niet direct vallen onder drugsverslaving...zo verslavend schijnt het ook niet echt te zijn als je af en toe blowt...ik ken genoeg mensen die daar heel verantwoord mee omgaan.
Maar het kan wel schadelijk zijn in combinatie met alcohol en bepaalde medicijnen.

In de Bijbel schijnt het ook veelvuldig voorgekomen en gebruikt te zijn....vandaar die vele visioenen misschien...of zoals ik het zie niet misschien, maar zeker hebben ze een rol gespeeld...
http://www.pentahof.nl/Brochures/210-drugsgenezing.pdf

Wat ik veel kwalijker vind is het gebruik van XTC-pillen en natuurlijk hard drugs

[Jerommel]

Nu vind ik het gebruiken van wiet af en toe niet direct vallen onder drugsverslaving...zo verslavend schijnt het ook niet echt te zijn als je af en toe blowt...ik ken genoeg mensen die daar heel verantwoord mee omgaan.

Ik ken er heel wat die er verslingerd aan zijn...
"hooked" noemt men dat wel.
Je wordt er lui en moe van, maar ook wat wazig en licht euforisch.

In de Bijbel schijnt het ook veelvuldig voorgekomen en gebruikt te zijn....

Vertel...

vandaar die vele visioenen misschien...of zoals ik het zie niet misschien, maar zeker hebben ze een rol gespeeld...

Deel je kennis met ons.

[Jerommel]

Vandaag, toen ik maar weer wat wiet ging halen, dacht ik weer: Nee, Jerommel, je wil ook helemaal niet wandelen met God, je wilt gewoon rust, comfort en genot, en slapen, veel slapen.
Want ik mag dan wel bekeerd zijn, maar ik ga gewoon door op mijn oude wegen, er is bitter weinig veranderd aan mijn wandel.
Ik ben het alleen nog meer oneens met mijn levensinvulling dan ik al was...
Dat gammele tegenover dat blinkende slaat eigenlijk op de levensvreugde.
Daar heb ik niet zo veel van..
Maargoed, ik viel dus weer even van mijn geloof vandaag.
Gebeurt wel vaker hoor...
Ik hoop dat het herkenbaar is, maar ik hoop voor niemand dat het herkenbaar is...

Heb je tegen God gezegd dat je wil stoppen met die wiet? Als de wil er is.......

Precies, ALS die wil er is....
Ik schaam me er eerder over dat die wil er dus niet (meer) is.
Ik ben gestopt geweest, 2 jaar lang.. Wat een saaie tijd was dat... En ik was er niet eens energieker of helderder door...
Mwoa, misschien ietsje..
Dus tja... Bekeerd, maar praktisch gezien weer teruggekeerd...